Ýster kara ,ister beyaz Ýster sarý,ister buðday tenli, Nasýl olursan ol, Sen bir çocuksun...
45 ’LERDE HÝROÞÝMA’ da bombalar yaðdý üstüne 1993’lerde BOSNA’ da,AZERBAYCAN’ da Yýllar yýlý FÝLÝSTÝN’ de,AFRÝKA’ da Daha dün gibi Irak’ta... Þimdi de Suriye’de Mýsýr’da Çocukluðu katledilen, Geleceði elinden alýnan, Yurtsuz ,yuvasýz býrakýlan.. Acý çeken sen ,ölen sen Tüm bunlarý çeken sen.... Sen bir çocuksun, sen...
Seni böylesine hayasýzca ölümlere ve acýlara, Mahkum eden, Uyuþturucu ile zehirleyen, Dünyada açlýk kol gezerken Paralarýný silaha yatýran büyüklerin, Utanmadýlar senden...
Sizlerin açlýðýný sefaletini, Görmezden gelenler, Senelerce soyunu,sopunu zengin ettiler, Çektiklerini unutma,unutma , Sakýn unutma ki, Bu soysuzlardan hesap sorasýn..
Gönül Beyan Emekli Öðretmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
gonulbeyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.