Ýstenmeyen bir kýz çocuðu gibiydi sevdam Baþlarda istemeyip Sonralarý ayrýlamadýðým Sonralarý çivi gibi kalbime sapladýðým Dalgalarýn sahili dövmesi gibi Kanadý kýrýk bir kuþun Son nefesini vermeden attýðý çýðlýk misali..
Hiç normal sevememiþtim ki zaten ben Hep bir kaçma Hep bir gitme telaþý olurdu gönlümde.. Tamamen veremezdim kendimi Tamamen yanamazdým Ýçten gizli gizli tutuþan bir köz ateþtim Hep bir acaba olurdu beynimin bir köþesinde Saklanýrdým o ateþin en kuytu köþelerine.
Gitmelerle gelmeler arasýnda yaþadýðým med cezir Bilirdim tüketirdi bir gün seni Yine de dur diyemezdim içimde ki Vahþi ormanýn heyulasýna. Hep bir korku beklerdi kapýmda...
Bir anlayabilseydin Ah nasýl bir girdaptýr yokluðun Çekerdi beni en derin diplere Ölümü seyrederdim bir aynadan Seni, beni çizerdim görünmeyen bir kalemle.
Artýk duruldum... Sen gidince Ben gittiðini kabullenince Kalmadý cengin heyecanlarý Serildim sahile Vurgun yemiþ bir yunus gibi Gözlerin aklýmdan geçti Ve ben son nefesimi gözlerine verdim.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.