KARBEYAZ...KABRE YAZ...

...
karbeyaz..
kabre yaz..
üzerimden gelip geçtide koskoca yaz.
hasret kaldýðým tek ren beyaz.
kalbe yaz.
kal beyaz.
bütün renkler gitsin sen kal beyaz.
kirlensede bütün renkler katran karasý olsa..
sen kal beyaz.
kalem sussada..sen susma.
kalem yaz..yeter ki yaz.
çok yada az.
kardelenlerin soðuk vakur sessizliði çöktü üzerime.
her çiçek sýcakta açmaz iþte.
benim çiçeðimde kardelen iþte.
söz veriyorum,,
eðer olurda gelmezsem bir þubat günü yalýn ayak..
sen ölme./
karbeyaz..kabre yaz arzuhalýmý.
kalbeyaz..kalbe yaz..
içimden baðýrýrým hep duyamaz kimse, hançeremi yýrtan avazýmý.
baþkasýna ne yazarsan yaz yüksünmem hiç.
benim gidiþimi kardelen mevsimine bir kara kýþ gününe yaz.
yemsiz kalmýþ bir minik serçe gibi çaresiz yüreðim.
býrakýn can çekiþmektense öleceksem öleyim.
karlý bir günde..açarken bir kardelen en asilinden.
kaydýmý düþsünler mühürde basýlsýn.
ne farkeder ki bundan sonra sorsalarda nasýlsýn.
ha bir suretsin hada asýlsýn..
derlerki..bir varmýþ bir yokmuþ masallarda.
’’Ya Rabbi..kahrýnda hoþ,lütfunda’’
eðer yazdýrabilirsen necatýn ufkunda.
kardelen asilliðinde,
beyaz bembeyaz..ak amelinle..
inþAllah beraatýný alýrsýn sað elinle.//

ynsbypnr_



Sosyal Medyada Paylaşın: