" SONUNDA VEFA "...NİZAMİ MERT....

SONUNDA VEFA

Tefekkürde iken bir öðlen vakti,
Bir kapý açýldý baþýnda vefa.
Yapmak için girdim dürüstlük akdi,
Baþýnda sevgi var sonunda vefa.

Önüme bir vaha çýktý aniden.
Murat böyle demek olduk aniden,
Rabbim korur canavardan caniden.
Baþýnda rahman var sonunda vefa,

Hak göründü bulutlarýn içinde,
Rahmet verdi damlasýnýn ucunda.
Yer gök secde kýldý onun gücünde,
Baþýnda kýyam var sonunda vefa.

Masmavi sularýn derinliðinde,
Þükrü salât ettim serinliðinde.
Bir dost bir dostuna göründüðünde,
Baþýnda muhabbet sonunda vefa.

Aþktan gözlerimden yaþlar boþandý,
Bu yarýþta kazananlar koþandý.
Her þey fanileþti yere döþendi,
Baþýnda sabýr var sonunda vefa.

Nizami’yim bende garip bir kulum,
Belli bir noktadan baþlýyor yolum.
Artýk insanlýða açýldý kolum,
Baþýmda Furkan var sonunda vefa.


" ALLAH’I SEVEN YÜREKLERÝN ELÝNDEN, DÝLÝNDEN, BELÝNDEN HÝÇ KÝMSEYE ZARAR GELMEZ. ÇÜNKÜ ONLAR ALLAH’I SEVERLER ALLAH’ TA ONLARI SEVER, ÝNANDIKLARI ÞEYÝ YAÞARLAR VE HÝÇ BÝR KINAYICININ KINAMASINDAN KORKMAZLAR, ONLARIN YÜREKLERÝNDE KOÞULSUZ SEVGÝ VARDIR SEVDÝKLERÝ ZAMAN KOÞULSUZCA SEVERLER VE ASLA YARGILAMAZLAR DÝYORUM " SEVGÝNÝN GÜCÜ SÝZÝNLE VE SEVDÝKLERÝNÝZLE BERABER OLSUN DÝYORUM "....NÝZAMÝ MERT....
Sosyal Medyada Paylaşın: