OTURDUGUN TAHT DEGİL

Oturdugun Taht Degil

oturdugun sandalya unutma tahtýn degil,
üstündeki gömlegin aldanma atlas degil.
herkes yiyor yemegi bir lokma bir tabakta,
altýn tasta sunulan, þarap degil aþ degil,i

uyan artýk,silkelen gittigin yol, yol degil,
kimse varlýgýna degil, hep cinsine gelir,
aç gözlerini gör,yananlar güneþ degil,
bak aynalara,dön,kendine, içtigin mey degil,

attýgýn kahkahalar gizli aglayýþlarýnmý,
gözlerindeki boya açmadýmý dünyaný.
tuttugun eller kimin, sen kiminlesin þimdi.
dön artýk kendine, harap etme dünyaný.

aç kargalar üþenmiþ,delik deþik her yanýn,
yüregin masalarda çakallara yemolmuþ.
nehire kazma vuran,ameleler hep hýrsýz,
bedeni parçalandýn, þimdi ruhunda sýra.
son nefesin vermeden, düþmeden masalardan,
yaðan yaðmurda ýslan,döktür günahlarýný.
otur,düþün, yargýla,kabul et hatalarý,
agla, uzaklaþ kurtul,bu kötü insanlardan.
geçecek bu güzellik,.bitecek gençlik birgün.
sana bakan tüm gözler uzaklaþacak senden,
arayanýn olmayacak,kapýn hiç çalmayacak,

iþte o zaman,ölüm hep yanýnda olacak.
layýk olmadýn aþka, sana aþýk olana,
tertemiz nefesleri kabul etmedin, gittin.
helal bir lokma ekmek doyurmadý nefsini,
þimdi ölmüþ bir ruhla yaþamýn anlamý ne.

Atilla Durukan


Sosyal Medyada Paylaşın: