Ah bu sensiz uyanmalar,çilem olur kör sabahlar Uçurumun kýyýsýnda, býrakýp da gidiyorsun. Bu ayrýlýk ölüm gibi. en karanlýk kabus gibi Her gecenin ortasýnda ,býrakýp da gidiyorsun.
Yastýðýnýn kokusunu sensizliðin korkusunu, Ateþ almýþ barut kokan silahýnýn namlusunu, Yüreðimde hissederim hasretinin duygusunu, Her gecenin ortasýnda býrakýp da gidiyorsun.
Kilit vurup yüreðime yalnýzlýða hapsederek, Beni öyle çaresizce yokluðuna terkederek, Bu sevdalý gözlerimden yaðmur gibi serpilerek, Her gecenin ortasýnda býrakýp da gidiyorsun.
Alev alev yanýyorken heyecana dert katýp da, Arzulayan dudaðýmý bir buseyle ýslatýp da, Yâr sevdamýn yarasýný hicran ile kanatýp da, Her gecenin ortadýnda býrakýp da gidiyorsun.
Neredesin diye gülüm etrafýna bakýnarak, Hayâlinle avunarak dertli dertli yakýnarak, Görmeyince baþucunda bir resmine dokunarak, Her gecenin ortadýnda býrakýp da gidiyorsun.
Geçiyor mu sanýyorsun gidiþinle zamanlarým, Sevmiyorsan söyle bana sevdalýyým ben anlarým, Aþkýn ile deli dolu tütüyorken dumanlarým, Her gecenin ortasýnda býrakýp da gidiyorsun.
Þair:Ýsmail Kurt 22.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.