Sev beni gerçek
Ne fark eder uzaklara gitsem de,
Ateþ yüreðimde, çile ensemde,
Gurbeti vatana tercih etsem de,
---Kaçamam kendimden, ben yine benim,
---Gölgem gibi sanki bahtým, kaderim.
Deðiþen ne var ki? Sadece mekân,
Gün yine boðucu, kasvetli akþam,
Her taraf bulanýk ne yana baksam,
---Yer demir, gök bakýr, kaskatý dünya,
---Maddenin içinde kaybolmuþ mana.
Meçhullerle dolu her yeni sapak,
Yollar ya sarp yokuþ, ya çýkmaz sokak.
Gün batmak üzere, menzilim uzak,
---Muhannet vadisi geçit vermiyor.
---Kalleþtir havasý, çok sert esiyor.
Umutla çaldýðým bütün kapýlar,
Kapanýr yüzüme, kýrbaç þakýlar,
Üstelik üstüme çöken çatýlar,
---Gönül duvarýmý temelden yýktý,
---Ne ben adam oldum, ne de can çýktý.
Bela rüzgârýnýn estiði yerde,
Hangi gül bahçesi uðramaz derde?
Dizde derman bitti, gözdeki fer de.
---Cefa erbabýnýn çektiði çile,
---Yaþanýyor ancak, gelmiyor dile.
Hep ayný çýrpýnýþ, hep ayný kafes,
Acýlar içine sýkýþmýþ heves.
Ýçimde boðuþur, çýðlýk çýðlýk ses.
---Bir ses ki, o sese kulaklar saðýr,
---Hissedip duymanýn, bedeli aðýr.
Mahpushane sanki þu sonsuz âlem,
Et kemik içinde tutsaktýr gayem.
Hiç kimse derdimi anlamaz madem,
---Eyyy sahte büyücü bahtýmdan el çek.
---Sar beni hakikat, sev beni gerçek.
11.01.1989...Mustafa Yaralý/Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.