Nedamet

Yolculuðum kendi içimde, yoruldum
bir ummanmýþ hayallerim, boðuldum
o kulunun yüreðinden kovuldum
kaybettim kendimi bulamýyorum


’rahmetim gazabýmý aþtý’ diyensin
perde yok, kulunu en iyi bilensin
günahýn tadý damaðýmda, tövbeye gücüm yok
sözümde duramýyorum affa yüzüm yok

bir kulunun diliyle aczimi söylettin
ayna ettin onu bana, kendimi seyrettim
bu kaçýncý rüsva oluþum sayamýyorum
olmuþum bir saðýr, duyamýyorum

beni nefsime býrakma gücüm yetmez
beni bana býrakma cürmüm bitmez
al onun muhabbetini yüreðimden
bilirim bu yol cennete gitmez

yanlýþ kapýda mýyým anahtar açmýyor
biçareyim þeytan benden kaçmýyor
haketmedi sevgimi, ben yanýldým
o bana meftundu da ben mi darýldým
varlýðý cefa, sukutu huzurmuþ
çaresiz yokluðuna sarýldým



Rabbim rahmetine sýðýndým,
bin nedametle Yarab seni özlerim
anladým ki senden öte yar yok
anladým ki senden öte yol yok

Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın: