Ey Ýstanbul !
Sana geldim sana.
Hadi beni kucaklasana.
Hem köle oldum, hem kul.
Beni anlasana.
Koskoca þehirdeyim.
Bilmem neresindeyim.
Hadi arada beni bul.
Burada ne kadar kazansan da.
Paran oluyor pul.
Neyim varsa topladým geldim.
Birkaç gömlek, bir ceket,
Üç beþ pantolon.
Bir battaniye, bir de çul.
Evlenmek de istiyorum ama nasýl.
Hepsi þýmarýk, burnu havalý.
Hem hiç kýz da kalmamýþ.
Hepsi de dul.
Ýnsanlar her þeye kavgalý.
Herkes davacý ve davalý.
Çekilmezler velhasýl.
Sen nasýl bir þehirsin be.
Kahrolasý Ýstanbul.
Herkesi u/yutmuþsun.
Ey vefasýz yar.
Sen bile beni unutmuþsun.
Kýyamet kopsun da.
Bende kurtulayým.
Sen de kurtul.
Þiirde Nedir ?
Velhasýl ( Baðlaç. ha hecesi uzun okunur. Arapça ) Sözün kýsasý, kýsacasý.