Akþam, yanar ýþýklarý þehrin yapay sesi Renkler uzunca gölge, siyah bir topuk esi Birçok kadýn ve kahkahalar þuh, etek mini Erkeklerin göbekleri þiþman düzer mani
Bekler de sanki bir þeyi bilmez, bakýþ kara Gündüz biter de, uykuda katran gece yara
Çýplak ayak üþür ki ayaz bitmeyen gece Bilmez okul zorunlu eðitim falan ece Mendil satar çocuk oturur nemli taþlara Görmez bakan geçer, kara gözlerle kaþlara
Yýldýzlarýn uzak ve ayýn þavký çok soðuk Vitrinlerin ýþýltýsý mankenlerin donuk
Çýlgýn adam atar nara, ayyaþ zaman susar Yer durmadan, hazým edemezken madam asar Normal akar sokak ama þaþkýn, neden deli Durmaz sorar geçenlere de sen misin veli
Yaðmur yaðar yavaþca ne bitkin sokak, çamur Pas kir ve küf temizlemek zor, hýzlý yað yaðmur
Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunduzyaşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.