her ne kadar ayný gökte olsalarda, bir birilerini fazla göremezler, aslýnda. el ele tutuþacakken, ya güneþ ayýrýr, ikisini, ya da, karanlýða teslim olurlar. çok nadir olsa da, güneþin gözlerini kapatýr, iki dakika da olsa, gözler önünde buluþurlar. mevsimine göre, birisi üstün gelse de, yýlýn bir günün de eþitliði saðlarlar. soðukta donarlar, ya da yanar, kavrulurlar. aþýklara manzara, þairlere, yazarlara, bestekarlara ilham olurlar. týpký insanlar gibidirler, bir birileri olmadan yapamazlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
AntikAyna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.