YÜREĞİM KARANLIK BİR SOKAKTA NÖBETTE

Gece sabaha karþý saat dörtte
Yüreðim karanlýk bir sokakta nöbette
Boynu bükük bir zavallý gibiyim
Üstüme soðuk kar taneleri çökmekte
Bir kýþ gecesinde nede çok üþüyorum
Yürüyemiyorum, her adýmda düþüyorum
Sokak lambalarý eþlik eder bana
Her þeyden uzak sadece üþüyorum üþüyorum
Yýldýzlar buz tutmuþ gökyüzüme
Ölüm uykusu çekilmiþ gözlerime
Göz kapaklarým aðýrlaþmýþ
Sanki Azrail’in soðuk eli, deðmiþ ellerime
Ben kaderde yazýlmýþ kara bir yazýyým
Soðuk kaldýrýmlardan razýyým
Ben sýcak bir yuvanýn özlemini çekmem
Ben karanlýk gecelerin buz tutan ayazýyým
Hayatý boþ verdim, býrakýn yüreðim donsun
Býrakýn üstüme kar taneleri konsun
Yüzüm hep gözyaþlarla ýslandý
Býrakýn yüzüm bu gece soðuktan solsun
Sosyal Medyada Paylaşın: