Ben benlikten kurtuldum, benliðim aþkým oldu Aþk dedimse aþkým yok, beklemekten gün soldu Haftalar aya döndü, aylar yýla yapýþtý Yýl yýllandý mey gibi, âþýk kalbim toz oldu.
Doðdum doðalý yalnýz, yalnýzlýktan býktým Bir aþk aramak için, havaya kurþun sýktým Birçok güzel tanýdým, ancak birisi var ki Ben avcýyken avladý, tüm tabularý yýktým.
Ýþim aþým var þükür, zevki sefada gezer Bir bakýþý var keskin, anýnda aþký sezer Buna raðmen ruhum yok, ruhumun ikizi bu Bu aþkýn sýrrý nurdur, her kötülüðü ezer.
Yalancý tek aþk yoktur, var diyenler aþk bilmez Seviþmek aþk deðildir, çünkü aþk hile bilmez Bir aþýk düþünün ki, canýný verir aþka Can, canan için ölür; ölür de aþký silmez. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.