Tutunduðumuz dallar bir,bir çürümekte aslýnda Her gün,bir nefes gibi . Oksijen bu, yangýn da var hayatta.. Meðer ki iþ, hidrojene baðlamakta. O zaman,yaþam olur, umut olur,su olur.. Eee,yani.. Daha ne olsun ki? RC
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan27 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.