İKİLEM

Gece bu kadar sükut doluyken
"Sevmek istiyor insan!" diyorsun...



Nasýl da yalnýzlýk soluyorsun,
Ciðerlerini parçalarcasýna acýtýyor içini...
"Sevmek diyor!" beynin, sertçe fýsýldayarak
O sana ölmek gibi geliyor...
Alýþmýþ yürek sevdikçe ölmeye ya öyle anlar tabi
Sonra yüreðinden mi gözlerinden mi belli olmayarak
Bir kaç satýr yaþ geliyor...
"Sevmek..." diye yankýlanýyor bir müddet beyninde
Ve sen umarsýzca, yine sonunu düþünmeyerek
"Sevmek istiyor insan" diyorsun...
Diyorsun ya yüreðin ne kadar hazýr buna?
Ya gözlerin kabul ediyor mu günlerce aðlamayý?
Peki ya bedenin de onaylýyor mu yine geceler boyu uykusuz kalmayý?
Ya aklýn...
Her þeye, herkese anlatýrsýn da derdini,
Ýþte o dinlemez...
Dinlemez seni...
Bir defa öðrenmiþ sevmenin ölmek oluþunu
Tekrar o hataya düþmez, seni de itmez o dipsiz kuyuya...


Kýsacasý artýk;
Ya sever aklýndan vazgeçersin,
Ya da unutur aklýný seçersin...




Zeynep Baki
Sosyal Medyada Paylaşın: