TÜKENMEZ KALEMİMDEKİ A Ş K
Tükenmez kalemim gibiydi duygularým,
Mürekkep kokusuyla,aþk damlýyordu satýrlarýma
Aþký,sevdayý akýtýyordum dizelerime
Nokta koymadan,virgülle ayýrmadan
Yeri gelip acý çektiðimde
Tükenmez kalemimdeki mürekkep
Kan olup,gözyaþý olup dökülüyordu mýsralarýma
Ünlem iþareti gibi haykýrýþlarla
Perçinleþtiriyordum duygularýmý þiirlerimle
Yazýlanlar silinmemek üzere yazýlýyordu
Ne yaþanýrsa kalýcýydý,gerçekti
Dizelere düþen mavi ,siyah tondaki gibi
Hayatýn mavisinide yaþadý,siyahýnýda þu küçük yüreðim
Tükenmiyor kalemler,bitmiyor mürekkepler
Tükenirken hergün umutlar ve sevgiler
Öksüz kalýyor insanda hayata dair kuralan hayeller...
**Esirger sýcak bir gülüþü etmez el veda,kar yaðdýrsada yüreðine,yine yardan gelir vefalý bir elveda**
KALP SESÝ
_ARDA_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.