UMARSIZ ÇAGRI

ben de týpký böyle bir ev düþlüyordum
fakat daha da büyük..agaçlara daha da açýk
gündüzden az daha karanlýk ve öglenden daha da yüksek
ve sen..ziyAretime geliyorsun..kapýya vuruyorsun
belki de bir sýcak süt
bir sýcak çay
ya da canýn her neyi çektiyse
onu içmeyi umuyorsun
çünkü her gece koca bir içkidir
küçük bardaklarda sunulan
koca kopkuyu bir su gibidir
ivedilik ve yalnýzlýk kokan
hiç bir þekle ve kaba sýgmayan
bil ki bu çagrý herkes için degildir
çagrý mý aldýn mý
çagrým ulaþtý mý sana
lütfen evime gel..bana ziyarete gel
o öyle bir evdirki
yeþil yaprak ýþýklarýyla aydýnlanýr
o öyle bir kitaptýr ki
sahifelerinde kuþ sürüleri uçuþur
orada ormanlar..vadiler ..nehirler vardýr
hatta orada senin için
balýk bile kýzartýlýr
o öyle bir kitaptýr ki
okunmasý çok uzun sürer
okunmamasý ise saniyeler
bu da unutulmaktýr sonsuza dek
iþte öyle tuhaftýr sahifeleri
orada baþka hiç bir þey yoktur
sadece yalnýzlýk ve umutlar arkadaþ olur sana
seni beklerken bir çok çörekler de yaptým
bu agaç evde seninle birlikte oturmak istedim
geceleri gece elbisemi giyerek
benim çagrýmý... davetimi aldýn mý
ivedilikle yazýlmýþ
yapraklar solmadan
fikrim tam oluþmadan
bir fikir ki fýrtýnadan artan kara bir bulut gibi
yaðmayan ya da gelmeyen
ancak sessizce ve inatla
devamlý belli bir yönde ilerleyen
sanki kara bir kitap gibi
uzun bir yaþamda okunacak
bir agaç evde
kapýsý ardýna kadar sana açýk
umutla bekleyen

brenda shaughnessy
çeviri metin þahin



Sosyal Medyada Paylaşın: