Yalancı bir bahardı

Elveda dedi ! Unut beni dedi Hiç tanýmadýn farzet
Gözlerimin içine baktý Gülümsedi ve elveda dedi
Hiç bir söz söyleyemedim
Olduðum yerden hiç kýpýrdayamadim
Oysa! içimden ayaklarýna kapanmak geldi
Gözlerim haykýrýyordu gitme Gitme diye

Dudaklarim sanki mühürlüydü Konuþamýyordum
acaba.! Kalp atýþlarýmý duymuyormuydu
Oysa! yerinden çýkacak gibi atýyordu
O ise! Uzaklaþýyordu
Gözlerimi hiç kýrpmadan bakýyordum gidiþine

Artýk göremeyeceðim kadar uzaklaþmýþti’ki..
Bedenim daha fazla dayanamadý
Dizlerimin üzerine çöktüm
Gözlerim çoktan pes etmiþti
Yanaklarim ýslaniyordu gidiþine

Ýçimde öyle bir aci vardý ki ! Tarifi mümkün deðil di
Yerimden kalmak için Hiç çaba göstereremiyordum
Titriyordum gidiþine
Eve nasýl gittiðimi hatýrlayamýyorum
Ama ! gittiðime bin piþman olmuþtum
Heryerde ondan bir hatýra ý bir iz vardý
Odamda ise hala onun kokusu
Nereye baksam ondan bir hatýra Bir iz vardý
Ve piþmanlýklarým

Her þey yalan Birtek o gerçekti sanki..
Halbu ki ! o yalan yalancý bahardý
Ondan geriye kalan herþey gerçekti
Acýlar ve gözyaþlarý
Unutum vu unuturdum kendime

Kubilay köse
Sosyal Medyada Paylaşın: