Dün doya doya baktým sana, Nedense pek gülmüyordun bana, Parmaklarýmýn ucuyla Saclarýma dokundum. Gözlerimin altýndaki Halkalarý gerdim. Sitem ettim yýllara. Ak saçlarýmdan bir tel , Takýlmýþ parmaklara, Kendimi sorguladým saatlerce, Ben bir Hakim . Siluetim ise garip bir mahkum. Neden çöktü þakaklarýn, Neden aðardý kestane saçlarýn, Derinden bir soluk alarak, Cevap verdi; Baþý dimdik, gururla, Ben kapmadým, çalmadým, Çete kurup gasp yapmadým, Ben emeðimin mücadelesini verdim, Zararý yok Hakim bey! Saçlarýma her gün aklar düþse de, Þakaklarým acýmasýzca çökse de Gözlerimin altý halka halka olsa da Elbet bir gün gülebileceðim günü, Ümitle bekleyeceðim.
’Çile Vapuru’’ adlý þiir Kitabýmdan 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çile Vapuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.