GELİR MEVLANA MEVLANA
GELÝR MEVLANA MEVLANA
Ulularýn diyarýndan, gelir Mevlana Mevlana,
Gönülleri gözyaþýyla sular, Mevlana Mevlana.
Ne olursan ol der sana, ne olursan gel der sana,
Et tövbeni gül der sana, diler Mevlana Mevlana.
Kucak açar her millete, sýðýnmaz mala servete,
Aþk ehlini hidayete, salar Mevlana Mevlana.
Urum kýrým gelir ona, Hakký arar yana yana,
Ýlim daðýtýr cihana, bulur Mevlana Mevlana.
Dünyadýr gelip geçtiði, Konya’dýr konup göçtüðü,
Bade-i meydir içtiði, dolar Mevlana Mevlana.
Ýlim irfan iþin baþý, akar gözlerinin yaþý,
Damla gibi kara taþý, deler Mevlana Mevlana.
Sevgidir halka verdiði, zikirdir Hakka erdiði,
Gönül gözüdür gördüðü, dalar Mevlana Mevlana.
Ölüm kapýyý çalýnca, düðün dernek kurulunca,
Beden beze sarýlýnca, güler Mevlana Mevlana.
Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.