Keder Yükledim Gözlerime

Durduk yerde
Hüzün yükledim kendime.

Geçmiþin labirentlerinde kayboldu gözlerim,
Bilmem ki... þimdi ben neyi özlerim?

Aþina bir yüz geçti gönlümün sokaklarýndan,
Burkuldu kalbim,
Ýki damla yaþ süzüldü yanaklarýmdan.

Öfke mi? Kýrgýnlýk mý?
Neydi bakýþlarýndaki mana?
Piþmanlýk dalgalarý vurdu ruhuma.

Bunaldým.
Garip sýcaklýk duydum.
Serinlerim diye sahile daldým,
Çakýl taþlarýný kaydýrdým denizde.
Unuttum sandýðým,
Üstünü örtmekle aldandýðým,
Bir siluet belirdi önümde.
Bölündü binlere... milyonlara...
Birer birer
Karþýmda köpüklendiler.
Yüzüme düþtü tuzlu zerreler,
Anlayamadým… nereden geldiler?

Dedim ya:
Durduk yerde,
Keder yükledim gözlerime.
Kenan Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: