Mapushane Günlüğünden ...

Daha ilk adýmýnda titremeye baþlarsýn;ama korkudan deðil hani.
Ayak seslerin yankýlanýrken koridor duvarlarýnda
binbir acabalarla yol alýrsýn yalnýzlýðýna.
Sessizlik gitgide artan bir çýðlýk olur içinde;önlenemez...

Her adým atýþýnda yaptýklarýn deðil,yapamadýklarýn gelir aklýna...
Ve sonunda bir köþesinde bulursun kendini hayatýn.
Terkedilmiþ,karanlýk bir duvar dibi...
Anlam veremesende en sessiz anlarýný yaþarsýn ömrünün,
ýzdýrap içinde....

Burada zaman ilerlemeyi býrakmýþtýr.
En dibe gömebilmek için seni saatler çalmaz olmuþtur.
Burada zaman herkesin çok isteyipte kimsenin akýtmayý beceremediði
o iki damla gözyaþý olmuþtur.

Bir sigaranýn tadýný en çok burada alýr insan.
Dumanýnda boðulurcasýna alýnan her nefes alayýna isyan edilerek býrakýlýr.
Öyle haybedende deðil ha; adamakýllý sýkýlýr burda eller.
Yalandan laf olsun diye deðil,gülüþlerin en içteni vardýr insanlarýn yüzünde.
Yaþanan her kederde, söylenen her türküde belirgin bir lanet okunur
bu yalnýzlaþmýþ taþ duvarlar arasýnda...

Kimse beklenmez burada; kimse gelsin istenmez.
Her gidiþ en baþa sarar yaralarý çünkü.
Herkes hasret olup burcu burcu tüterken gönüllerde ;
gelse de , kimse koþa koþa gidemez sevdiðine...
KORKAR gitmelerden.

Yani anlayacaðýnýz hiçbirþey tamamlanmaz burada.
Herþey eksik,herþey yarým..
Bütün cümlelerin sonu hep ayrýlýk olur.
Tüm bakýþlarýn sonu gözyaþý...
Her gece ardýndan kahýr dolu karanlýklar býrakýýýýr durur...
Yani anlayacaðýnýz hiçbirþey tamamlanmaz burada.

Kimliksiz Saatler (Engin MAÐAT)
Sosyal Medyada Paylaşın: