Vira dedi gemiler yelken açtý sevdaya Dalgalarda hep deniz köpüklerinde mercan Ölümüm pahasýna giderim Hüveyda’ya Gönül sabýr iþliyor, titretiyor heyecan
Ey canýmýn cananý gel gönlümün mihmaný Kavuþunca ayrýlma, ebet bende kal bari Bulamam ki bir daha senin gibi feymaný Görürsün mutlak benden izzet-i, itibari
Tut elimden Hüveyda olsun gönül visali Haykýralým âleme biz olalým aþikâr Daðýtalým efkârý rüzgâr bulut misali Eselim, estirelim artýk gama kim bakar?
Efsunlu bir geceye yýldýzlarla doðalým Dolunaya nazire mah-ý cemalin yeter Gökyüzüne serilip karanlýðý boðalým Buðulansýn nefesler bitsin bu elem keder
Sensizlik hüzün bana, sen benim iki gözüm Yâr, sende ki o gözler; salkým üzüm kanýma Seni sende arama sen benim ta can özüm Ben sensiz yaþayamam âlem þahit anýma
Akrep, yelkovan gibi on iki de örtüþek Hiç açýlmasýn makas, durduralým saati Esen rüzgâr yelinde saçlarýna üþüþek Can ciðer olan canda yaþayalým hayatý
17.12.2012 // Numan AKKOYUNLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan Akkoyunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.