benim içimde

merhabalýðýný, umutsuz düþleri,
yaþanmýþlýklarý, yarým kalan aþký,
arkamýzda cok arkamýzda býraktýðýmýz günlerin birinde.
geliþ amacýný hiç bilmediði belki bendeki yerini görme arzusu
belki hasret belki özlem

aþk’ý öfkeye býrakmýþ gözlerime,
suçlu bi köpek yavrusu gibi bakarken;

nasýlsýn ? dedi.

durdum ve düþünmeye baþladým, sessizliðimde...
iyiyim deyip kestirip atmalýmýyým.
yoksa sensiz nasýl iyi olunacaksa o kadarým iþte deyip,
içimi mi açmalýyým.

uzun çok uzun gelen bi sessizlikden sonra
sessizliði bozmak adýna ve onu piþman edecek,
nasýlsýn sorusunun cevabýný vermeye baþladým.

bana terkini ilan ederken;
sözlerinle, gözlerinde ki boþluktan itmiþtin.
bilmeliydin ki o boþluk ne bi uçurum
nede evrenin boþluðu ile kýyaslanýrdý.
bi yere çakýlmam günlerimi aldý
hiç bir duygu hissetmeden yaþamak ne demek
senin hayatýnda olmayan bi duyguydu bilirim.

kolay deðil, o insanýn iki kelimesi ile herþeyin yok olmasý
hiç hazýr deðilken hemde...
dudaðýndan akan kelimelerin çýktýðý dakikalardan sonra,
gelecek günler, aylar, mevsimler yok olacak bilmedi.
o dakikalar
o kelimeler

kolay deðil, seninle dolu bir hayatta, hayallerin toz olup giderken,
hiç varlýðýný hissetmediðin birine gitme diyememek.
kararsýzlýktan içine saplanan býçaðý çekemesende,
ona gitme diyip, dememek arasýnda kalsanda,
o da gitmeyip kalsada
herþeyin hiç birþey olarak kalacaðýný bilirsin.

kolay deðildi, o gün sana kal diyememek.
yüreðimdeki býçaðý çekememek.

kolay deðil sevdiðine dokunamamak, sarýlamamak.
içinden onu sökememek,
bu kadar geleceðine yerleþtirmiþken.
içinde sevdiðin olmayan hayaller kurmaya çalýþmak.

dedim.

gözlerini çekti benden,
derin bi iç çekti ve

’benim içinde’ dedi.

evet dedim.

senin için’de baþka’sý

ve içindeki ile baþbaþa býrakarak onu bir daha görmemek adýna uzaklaþtým

çok uzaklara.

baþka olmalara.


Sosyal Medyada Paylaşın: