Monolog

Her, gün aðardýðýnda
Hüzünle, dertle dolar içim.
Ýnkar yersiz
Böyle yoðrulmuþ hamur
Böyle þekillenmiþ biçim
Hal-tavýrdan belli.

Müntehir idelerle sarýlmýþ her yaným
Hiç mi olmadý sevinçli, neþeli aným?
Diye sorgularým
Bir koca çýnar ömürde.
Akýl terelelli.

Olmaz mý ?
Oldu tabii , çilingir sofralarda
Þuh kahkahalar arasýnda hep anýlarým
Yalnýzlýkla... loþ odalarda
Kafa tuttuðum da oldu feleðe
Çakýrkeyf gülüþlerle
Es geçtiðim de oldu
Öptüðüm de, sarýldýðým da
Beni çoðunluktan ayýran eleðe
Nasýrlý ellerle.

.....

Hüzünlü gecelerde ay göründü mü
Dönerim, dönerim uyuyamam
Bir hançer gibi saplanýr. iniler sýzý
Ve illaki yaðmur yaðdýðý saatlerde
Kapý çalýnýyor gibi gelir bana
Cama vuran her damlanýn sesi
Sevindirir ben gibi garibi. kimsesizi.

Kâh bir çekirdek ailede düþlerim kendimi
Ben, sen ve iki yumurcak
Kâh özgürlüðüm aðýr basar
Yýkarým bendimi.
Nerede akþam... desturu tamam da
Sabah... hep orada olmayacak.

.....

Geçtim hepsinden
Bu mey dolu þiþelerden
Bir yere kadar her þey
Ömür kýsa
Özlemimde
Kýrýlmadan kadehler, dost gelende.

Hey falcý
Yalan da olsa
Sen yine söyle
Açým teselliye þu an
Var mý üç vadede ?

*****
kutbo
Adana 03.02.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: