Suna! Gelmesen de olur
Bildiðim yok,
Bilmediðim kadar deðil, dinlediklerim
Hem yüzüme indirdiðin tokatlarýn yeri hala al
Suna! Gelme, kal…
Aklýmýn tadilatý var bu aralar
Hep eksikler çýkýyor
Çürük olan malzeme mi? Ayarda mý sorun var
Anlayamadýk…
Hiçbir nasihat yer tutmuyor
Suna! Býrak elinde ne varsa, yanýbaþýmda dur
Soluk kat soluðuma, n’olur
Her gün mü yaðar yaðmur?
Yaðýyor…
Sanýrsýn gökte delik var, oluk oluk
Kiri anlarým da, pas tutacak kalbim
Ýnsan ister istemez korkuyor
Suna! Sen seversin yaðmuru, hem de en çok bu þehirde
Sokul saçlarýma
Bak nasýl da aþk kokuyor…
Kaldýrýmlar sökülmüþ yerinden
Her adým nasýrlý aðrý, vuruyor
Gelip geçersin diye çiçek ektim pervazlarýna asvaltýn
Sen çiçek seversin, ben kadar
Gel de, geçme be Suna!
Yalnýzlýðým da yaþlandý artýk, eskisi kadar çekilmiyor
Ýliþtir dizlerini dizlerime,
Ben çay yaparým sana söz, hem de semaverde
Kaç gün göreceksin ki daha?
Gel de, gözlerimi sen kapa Suna!
Devrim Tülay
17.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.