Aþk deðil
aþkýn deðil
acýsý
yakýyor beni.
Aþktan nasýl kaçýlýr ki?
Bitti!
Dediðim anda
kalan tortularda
boðuldum.
Yaþarken
coþkunun selinde
nasýl kayboluþ
varsa.
Biitiðinde de
akýp giden
sellice duygularýn
kalýntýlarýnda
yok oluyor insan.
Yüce TANRIM!
Aþksýz býrakma
diyecek kadar
bu kutsal duygunun
esiri oluþumu seviyorum.
Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.