İBRAHİM KARAÇAY
*ADINI SEN KOY*
İBRAHİM KARAÇAY

*ADINI SEN KOY*


Bir yağış ki katar tozu dumana,
Yağmur değil, dolu değil, kar değil.
Bir anda bir ışık hükmeder sana,
Güneş değil, yıldız değil, nur değil.

Kim bilir uğradı böyle, kaçına,
Helak olup gittim hiçi hiçine,
Bir dünya ki gel de sığın içine
Ferah değil, geniş değil, dar değil.

Hükmedemez oldum artık gönüle,
Çıkamadım, girdim dönülmez yola,
Biliyor,o koydu beni bu hale,
Dilsiz değil, sağır değil, kör değil.

Bu derdin elinden çok çile çektim,
Kimi zaman coştum,ummana aktım,
Öğreneyim dedim kitaba baktım,
Mekruh değil,hayır değil,şer değil.

Böyle bir cefanın bulunmaz eşi,
Verirsin baharı, alırsın kışı,
Çözen var mı bu tür alış verişi,
Takas değil,zarar değil,kâr değil

Görünmez kendisi,derindir izi,
Bir ateş ki, sorma, kavurur buzu,
Bilemedim Ya Rab bu nasıl sızı,
Yara değil,çıban değil,ur değil.

Karaçay aklını yitirmiş sanki
Dünkü yaptığını tutmaz bugünkü,
Olsa bu bir tatlı beladır, çünkü;
Namus değil,şeref değil,ar değil.

İbrahim Karaçay


GÖNÜL DOSTLARINDAN İNCİLER
-----------------------------------------------
GÖNLÜME TAHT KURMUŞ,ÇILGIN BİR DENİZ.......BAYRAM ALİ BÜLBÜL
BAZEN BOĞAR BENİ,YAŞATIR KIRİZ
BAZEN DALGALANIR,HİÇ BIRAKMAZ İZ
CANAN DEĞİL,BELAM DEĞİL,YAR DEĞİL

Düşmüşüz girdaba döner dururuz...................VARSAYALIM
Bazı mahzun bazı mutlu oluruz
Dünya imtihan dünyasıdır biliriz
Oyun değil kumar değil zar değil.


İşte böyle yazar, hece ustası,.........................MÜBERRA GÖNEN
Okudukça gider, yüreğin yası,
Silinir kulaktan, nicenin pası,
Şiir değil, nesir değil,har değil.




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.