Eksik Etek
Kayýyor toprak ayaklarýmýn altýndan
Tutunduðum dallar çalý dikeni
Var yok arasý, içimde mücrim bir huzur
Ömrümün çoraðýnda ara dur
Beni yakacaklar, ateþi sana sýçrayacak
Beni yakacaklar, sen dumanýnda doðulacaksýn
Celladýmsýn
Lakin, tüm merhametim üzerinde
Ölsen de öldürsen de sana yazýk
Sarýldýðým yýlaný öldüren sen
Bari denizimden uzak dur
Ne aç, ne yeþer , ne de koklan
Bahar görmeden sol dedin
Gassal elinde meyyit ol dedin
Bir ömür borçlusun bana
Bin kez de öldürsen beni
Bir mezarým olmayacak
Yoruldum aðlayamamaktan
Eskidi yüzümdeki maskeler
Yoruldum, yol almaktan bir bilinmeze
Yoruldum, yarýnsýz ve yalansýz sabahlara uyanmaktan
Ne saksýdaki menekþe duyuyor sesimi
Ne de yoldan geçenler
Adý vicdan olan ses duyuyor sadece
Ýçimdeki sesi
O da kýran kýrana savaþta
Ýnsandým kadýndým güçlüydüm
Lakin , anaydým
Tüm kalelerimi teslim aldýn analýðýmla
Küçük bir aptal gibi mutlu olmak istiyorum bazen
Küçük olamam ama , yeterince aptal olmalýyým diyorum
Görmedin hissetmedin duymadýn
Sadece tenimi tanýdýn
Ruhuma kör, ruhuma saðýr, ruhuma dilsizdin
Lakabým vardý, saçý uzun aklý kýsa
Sadece diþiliðime kimlik verdin
Adý eksik etek
Suçluyum
Suçumu seviyorum
Af dilemiyorum
Af etmeli miyim bilmiyorum
Suçluyu sevmiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.