Seni düþündüðüm anlarda Sanki yüreðimi bir kadifeye sarmalardým Yumuþacýktý senli duygularým; Gömüldükçe gömülesim gelirdi içine Boðulmak pahasýna da olsa. Pabuçlarýmý elime alýr öyle dolaþýrdým Çimleþmiþ duygu yamaçlarýnda. Çimlerin çiyleri ýslatýrdý ayaklarýmý, Olsun,önemli deðildi. Seni hissedebiliyordum ya. Hep meltem olup eserdi sen düþüncelerim Açardým baðrýmý açabildiðim kadar Yumardým gözlerimi Salardým kendimi, sana gelen yollara. Yolun sonunda sen vardýn ya.
Sonra ne oldu bilmiyorum; Kadifeler bir kýl çula döndü. Battýkça battý yüreðime. Çiyler kraðýya dönüþtü, Mosmor oldu ayaklarým. Üþüdüðünü de hissetmez oldu. Meltemler poyraza dönerken Yollar dikenlerle dolmuþ. Sonuda yok. Yoksun sonunda sende. En kötüsüde bu iþte.
Hulusi Deniz 28/04/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.