Kadim Dostum
Düþünürsün durmadan hicabýnla günümü
Atmaya kýyýlmayan taþlarsýn kadim dostum
Kapatýrsýn kusurum icabýnda dünümü
Akýtmaya deðecek yaþlarsýn kadim dostum
Çaðýldayan ýrmaksýn yýkanýrým selinde
Cývýldayan serçeyim güven duyar elinde
Islanýrým yaðmurla açan gonca gülünde
Kapatýrým göðsümde kýþlarsýn kadim dostum
Gözlerimde kararým mazideki yerini
Yaslanýrda silerim berrak akan terini
Unutamam samimi bakan gözün ferini
Dalýma aþý diye aþlarsýn kadim dostum
Tuzaklarda koþarsýn bent olursun kapana
Gönül kýrmaz incitmez dosta dua yapana
Duasý düþmez dilden kulluk yapýp tapana
Besmeleyle gününe baþlarsýn kadim dostum
Yaðan karsýn dünyama beyazýnla akçasýn
Yüreðinden yüzüne vuran nurla pakçasýn
Arif’ce nin gönlünde ebediyen tekçesin
Kara kýþta yolumsun iþlersin kadim dostum
Arif BARAN (ARÝFCE)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.