Baþka tenlerde gezen gönül yoldaþým Sabah hangi yüzle aynalara bakarsýn Çatlamaz mý dibinden ki Karanlýk yüzünü utanmadan yine bana dönersin.
Günebakan gibi yüreðin nereye döner belli deðil Gece baþka surete bürünür gündüz benliði satýlýk Yollarýmýzý ayýralý nicedir Hala neden kendini bana sunarsýn Zamanýnda yemeye doyulmayan Baþlandý mý bitirmek zorunda kalýnan ay çiçeðim.
Neler geçti üstünden bu daðda ki son gülün Ne kar ne tipi sökemedi dibinden Sadece zamansýz soldu bazen Ama her baharda açtý dünyaya gözlerini yeniden Sevgi kokularý saçtý korkmadan.
Hangi küllüðe söndürdün kendini ki Son nefeste ki tat aðzýmýn direðini burktu Pakette ki son sigaram olduðunu sanma sakýn Ben nicelerini içtim de kanmadým tadýna Dumaný yaktý da genzimi Zehir deyip býrakmadým yine de Ciðerlerim iflas etmediði müddetçe.
Azimliyim sonuna kadar arýyacaðým gerçek aþký Talan edilse ne olur bu güneþ görmemiþ bahçem Topraðý verimli ne eksem yeþeriyor arada soldursa da kargalar Ne ben yorulurum ekmeye ne gece solan güneþim Sinemde son çiçek de ölene kadar
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.