Ümidimin bittiði anda
Dudaðýma tebessüm kondurmak
Maviye boyamak gözlerimi
Güzeldi senle
Kadýným
Þimdi yitik mýsralarýmýn arasýndan
Aklýma düþüyorsun
Seni buluyorum yaný baþýmda
Yok eskisi gibi gece olunca
Berbat þekillere bürünen odam
Bitiverdi içimde ürpermeler
Yok korkularým
Dolar odama leylak kokusu
Sürahimde su soður sevincinden
Ay gülüþür penceremden içeri
Yeþil dallardan süzülür gök mavilerim
Artýk yok aramýzda daðlar
Engeller
Çaðýr beni
Yanýndayým
Canýndayým
Ýçindeyim
Ve bil ki o an kuþlarým kanat çýrpýyor baþýnda
Çaðýrsam yanýmdasýn
Canýmdasýn
Ýçimdesin
Sesin meltemler estirir
Bakýþlarýn dolunay
Þimdi güzel ise her þey
Meraksýzsa kafamdaki çocuk
Topraklar kýmýldýyorsa
Gün doðuyorsa þehrimin üstüne
Ve varsa Ýstanbul
Sen varsýn diyedir kadýným
Ve yine gece yarýsý
Yine senle dolup boþanýyorum
Gözlerim dalarken gözlerine
Susup kalýyorum öylece
Biliyor musun?
Sen ve ben
Ýkimiz yan yana
Güzeliz Ýstanbul’dan
Ýstanbul’dan güzeliz