bir zamanlar adýna sevda çýðlýklarý attýðým sen misin? þimdi öylesine donup kalan bakýþlarýmda, sensizliðin acýlarýný saklýyorum.. yorgun bedenim seni düþünmeyi kendine dert edinmiþ, ve elini hiç tutamamýþlýðýn hüznüyle yanýyor avuçlarým.. seni her gördüðümde yeþeren düþlerim, bir bakýþýnla okyanuslarý akýtýyor içimin ta içlerine.. ve ayný düþler, yokluðunda sonbaharlarý,alýp getiriyor kapýma.. ben yine ayný ben, cam önlerinde bekliyorum cemrelerini kurumuþ topraðýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatma zehra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.