EVRENÝ ALEMÝ KURANDA SENSÝN
Sana kulluðumda kusurum varsa,
Beni düzeltecek olanda sensin.
Yolum boz bulanýk dolu ve karsa,
Kalbime sevginle dolanda sensin.
Nedamet gözyaþým akýyor gözden,
Sana sýðýnmýþým bilirsin özden,
Kaçtým durmaksýzýn koþullu sözden,
Yaþamýn hesabýn soran da sensin.
Sözlerin özümü kavurup yaktý,
Vahyin yüreðime su gibi aktý,
Gözlerim affýna sevgiyle baktý,
Hak yolun sonunda duran da sensin.
Þu mübarek ayda affeyle bizi,
Gözümde gönlümde görülsün izi,
Beni kucaklasýn aþkýn denizi,
Ebedi gönlümde kalanda sensin.
Nizami secdeye koydu baþýný,
Paylaþtý hep ekmeðini aþýný,
Bilmem dedi bu dünyanýn yaþýný,
Evreni âlemi kuran da sensin.
Nizami MERT
Yaratýcýya koþulsuzca bir yakarýþtýr bu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.