er
Ben Bu Şehrin Bozkırlığını Sevdim Yalnızlığını
ertugrulsak
Ben Bu Şehrin Bozkırlığını Sevdim Yalnızlığını
BEN BU ÞEHRÝN BOZKIRLIÐINI SEVDÝM YALNIZLIÐINI
Ben bu þehrin bozkýrlýðýný sevdim,yalnýzlýðýný
Ýçine kapanmýþ derviþliðini ve sessizliðini
Avrupalý kostümleri giydirilen Anadolu yüreðini
Necatibey Parkýnda bir ýhlamur aðacý gibi
Çocukluðumun yapraklarýný döktüm kent kanepelerine
Odunpazarý yokuþlarýnda bir Süleyman amca oldum
Neden çekip gitmedim ki
Trenlerin is çýkardýðý zamanlardan kalma bir feryatla
Oysa sade bir taþra hoþçalýðýndan baþka bir þeyi yoktu
Akasya aðaçlarý diktiðim Sarýsu kenarýnda
Bir baraka ticarethanem vardý
Bir ulu kavak altý gazoz simit kahvaltým
On dört yaþýndaydým
Ayýn on dördü gibi görünmüþtün Yalaman Adasýnda
Yazlýk sinemalar ve gece gezgini ailelerin elinde bir çocuk
Su bastýðýnda tahta köprüsünden at arabasýnýn üzerinde geçebildiðim
Baskýn yemiþ sel suyu taþan bir Eskiþehir ‘din
Kýrk altý yýl oldu bugün tam tamýna
Kýrk altý sene avutmak zorunda kaldým mevleviliðimi
Þeyh türbeleri gördüm Kurþunlu Camii arkasý
Þadýrvanýnda abdest aldým yeþile bastým
Bir zamanlar Kurþunlu Camiinde bir müze gibi
Taþ taþ dikildim zamanýn ortasýnda
Ama biliyorum seni seviyordum içten içe
Eðer gitseydim santim mutlu olamayacaktým
Yunus olamayacaktým,Battalgazi hele hiç
Hamamyolu’ndaki çay hasretini duyamayacaktým
Bozkýr olmayý,garip olmayý bu kadar iyi anlayamayacaktým
Belediye otobüsüne binemediðim parasýz günlerimi
Bugün altmýþ iki yaþýndayým
Reþadiye Cami yakýnlarýndaki güvercin ýslaklýðýnda bir parkta
Ýspatlamak için emekliliðimi
Zaman baþýboþluðunda oturuyorum
Ben bu þehrin bozkýrlýðýný sevdim,yalnýzlýðýný
Ertuðrul ÞAKAR 15.12.2012 Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.