YAĞMADIĞIN DAĞDA İZ'İN KALIR MI

Bütün kapýlar kapalý sende;
Hazanýn, Baharýn, Yazýn kalýr mý?
Rahmet musluklarý týpalý sende;
Yeþermiþ vâdiler, düz’ün kalýr mý?

Bulut durur; damla olup doðmazsýn!
Susuz Topraklara akýp yaðmazsýn!
Ýçe dolar, yere göðe sýðmazsýn!
Yaðmadýðýn daðda iz’in kalýr mý?

Güneþi beledin, derin uykuda...
Yok, cemrenin izi havada, suda.
Küllenmezse ateþ durmaz pusuda;
Kalbi ýsýtacak közün kalýr mý?

Alýr seni yutar derin ufuklar
Yeni Güneþ Bekler; O Dost Þafaklar
Sunmaz’san ýþýðýn, küser âfâklar...
Meram arz edecek sazýn kalýr mý?

Naðmeler inliyor gönül telinde
Suskunluk kaderin, berât elinde
Vurulmuþ dururken kilit, dilinde;
Tellere dökecek sözün kalýr mý?

Bülbül, gül dalýnda ahuzâr eder!
Maþuku, canýndan gülizar eder!
Gülþen’i; bülbüle, gül mezâr eder...
Doðmadýðýn kalpte özün kalýr mý?

Kabulümdür dersin, etmezsin sual
Kula deðil, Hakk’a yazdýn arzuhâl
Olmasaydý sende bu kuvvet, bu hâl;
Zamana direnen hýzýn kalýr mý?

Saðlamdýr temeli kapýlmaz sele
Yazýlsa fermanlar, yüklense yele
Kader, mutluluklar sunsa rastgele;
Ýçin kan/aðlarken hazzýn kalýr mý...

15 ARALIK 2012 / Metanet Yazýcý

Sosyal Medyada Paylaşın: