Ruhum gibi karanlýk bir gece Beni mahveden bir hüsrana sahip.... Sanki kalbimi okumuþ , Yaþadýklarýma yas tutmuþ , Bir öfkeye sahip gibi ! Bir kývýlcýmla yapraklarý tutuþturmuþ ..
Bir karabasan gibi Beni kendine hapsetmiþ! Elim kolum baðlý... Ne kurtulmak mümkün Nede kaderime boyun eðmek Masallar gibi degil sonu.. Bir yol tutturmuþ Ucu bucaðý belli degil.
Sormak imkansýz ! Girdabýn içine savurmuþ beni Kurtul kurtulabilirsen…..
Koyu bir gece ; Ruhum gibi .. Beni alýp götüren kendimden Piþmanlýklarým belkide ! Susmak geliyor içimden Haykýrmak kime? Yada niye ? Suçlu yok.... Suç yok ortada ....
Anlamsýz bir duygu seli olmalý , Beni geceye sitem etttýren Ya da Kendime isyan ettiren ….
‘’Kader deyip geçer çoðu kimse Yasadýklarýna bir anlam yüklemeden Sucu baþkalarýnda arar Oysa yasadýklarýmýzdýr aslýnda Bizi böyle düþündüren’’
HATICE AYDIN 19072007
Sosyal Medyada Paylaşın:
HATICE AYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.