BÖYLE YAŞADIM

Bende bir uðradým dünya hanýna,
Üstüne bir kilim serdim yaþadým.
Kendimi kaptýrdým yalan varýna,
Merak ile önem verdim yaþadým.

Çýrçýplak imiþim,bebek dediler,
Adam olur deyip önem verdiler.
Ýlk önce sevdiler sonra yerdiler,
Böyledir kanunu dedim yaþadým.

Yaþamým fakirce ama hür idim,
Köyümde doymadým gurbet yürüdüm.
Üç günlük ömrü boþa sürüdüm,
Eziyet cefaya girdim yaþadým.

Toz pembe alemmiþ geldim kuruldum,
Alýný morunu gördüm vuruldum.
Hayatýn baðrýnda koþtum yoruldum,
Fayda yok kimseden kendim yaþadým.

Mevla’m nasip etmiþ Ýslam nuruna,
Ömrümü adadým iman uðruna,
Ýnancým imaným Allah yoluna,
Sanýrým þeytaný yendim yaþadým.

Mevsimler misali insanlar gördüm,
Kimiyle çaðladým kimiyle güldüm.
Kimini sardým kimine yüz sürdüm,
Gönülden gönüle girdim yaþadým.

Varlýðým yavanmýþ hevesim bitti,
Kullandým miadý gene de yetti,
Kul DAMAD’ ým sessiz sedasýz gitti,
Bence iyi kuldu dendim yaþadým..


07/11/995


Sosyal Medyada Paylaşın: