Biter mi diye düþünmüþtüm Koca Bir otuz gün Her gün ayný yollarý Geçmek Zordu çok zordu ilk günler Erken saatlerde Kalkýp yollara düþmek Yollar Her gün ayrý güzelliðini gördüðüm Her gün bir baþka yerini Fark ettiðim Rabbimin kullarýný ihsaný Olan güzellikleri Seyrederek geçip gitmek Bitiverdi iþte Bu gün son gündü Dostlarla vedalaþýp ayrýlmak Ýnsan kalbi nasýl bir þey ki Hemen sevi veriyor Herkesi ayrý ayrý Her güzelliði bir baþka Unutulmaz bir otuz gündü Unutulmazdý Bizleri tedavi eden güler yüzlü kýzlarýmýz Oðlanlar Hepsi yine gülümseyerek Güle güle dediler Yine bekleriz demeden edemediler Þifa buldunuz mu sözüne Evet deyiþlerimiz Onlarý daha mutlu kýldý biliyorum Rabbimin sunduðu Tabiatýn güzelliklerine Doyasýya bakýp yine yollardan geri dönüþ Kim bilir bir daha ne zaman gidilir Ya nasip diyerek Bitti dedim bu günde bitti iþte Ömrümüzden de koca bir ay eksildi Ýþte bir ay eksildi yaþamda AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.