Yaramý deþme dur ey tabip! býrak beni kendime
Lokman hekim ilâcý versen, deva olmaz derdime.
Bir zalime gönül vermiþim, kim; acýmaz halime.
Yandým zerre zerre kül oldum, hiç umurunda deðil
Þu canýmý nezreylediðim, zalim peri Leyla’dýr
Onsuz hayat cehennem narý, onla zevk-ü sefadýr
Leylasýz hayat olmaz olsun, bana kahrý_ý cefadýr.
Savrulur külüm her rüzgârda, hiç umurunda deðil
Neylesin Leyla da gönül vermiþ ise bir zalime / sen gibi gözü görmez amadýr
Yýrtýp gözün perdesini gönlüne bak ey Celalî/ çölde Leyla aramak boþadýr.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.