Bir baþlangýçtayým evahirde! Soðuk mermerlerin arasýnda, Ümitler ayrý bir etribede.
Çorak bir incir aðacýný tavâf etmiþ kemiklerim Zulümler mahrekesinden çýkmýþ üzerime gelmekte Korkuya çekinmiþ deðil yüreðim, Zirveyi de solumuþtu ruhum bu darbýn evvelinde.
Ekilmemiþ tarlalarda yaþamýþ gamlý muhafýz Soyunan gözyaþlarýna bir yer bulmuþ... Issýz! Daðlanmýþ vücuduma karþý durur içre’m, Bir ram ki serde geleceðine asi ve pervasýz.
Hani çok yaðan yaðmurlarýn ardýndan Renkler kuþanýr ya umutlarý Yakalamak isteyipte, Koþarsýn koþarsýn koþarsýn Tutamazsýn ya yine de yarýnlarý Vazgeçersin...
Ve gece yine getirir pencerene Ayný sandýðýn, ama ayrý sabahý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.