Elinde bir menekþe, yüzünde bir tül perde. Gezinirken sokakta gördüm, çok güzel bir kýz. O an gönlüm tutuþtu düþtüm çýkmaz bir derde. O ýssýz sokaklarda kaldým yapayalnýz.
Birde baktým ki o kýz olmuþ güzel bir çiçek. Konmuþtu üzerine temiz, minik bir böcek. Böcek uçunca birden deðiþti ...Oldu melek. Uzaklaþtý yanýmdan kanat açýp gülerek.
Ne güzel bir þey Tanrým benim bu gördüklerim. Birden bire dolmuþtu çevreme sevdiklerim. Her kes neþe içinde koþup þarký söylüyor. Ýçlerinden bir teki suskun suskun duruyor.
Sonra herþey bir bulut gibi kalktý havaya. Denizler kabardý, sular doldu karaya. Ellerimi uzattým yýkamak için suya, Bütün bu gördüklerim tatlý, güzel bir rüya.
Nizamettin UCA Kars
Sosyal Medyada Paylaşın:
nizamettinuca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.