Ýki bin on iki yýl on iki ay gün ne özel
Deðiþen yok okurum ben hala durmaz da gazel
Tufanýn yýktýðý ruhum, hala savruk yürürüm
Maviler çokta uzak, Bursa da yaðmur üþürüm
Umudum kaf daðýnýn ardý, ulaþmam! Ölürüm
Yüreðim korlu ateþ küllenemez hiç görürüm
Gidelim taksi çýnar var ya büyük çok kocaman
Yolu bilmem kýsa yerden gidelim. Durma aman
Dalý üryan, kökü saðlam, ulu! görsen bu çýnar
Aralýk ay, yeþerir gelse bahar, deðme nazar
Be çýnar þimdi özendim sana, az kaldý bahar
Bana bak! saçlarý ak, mevsimi kýþ yok da ayar
Çayý içtim de yolum çok da uzun taksi çabuk
Atladým çek “Deli Ayten’e “ bakar çok da abuk
-Ne bakarsýn
-Öldü çoktan
-Bilirim var anýtý
Þaþýrýr abla ne iþtir, susarým yok yanýtý
Hayatýn son demi, gök kurþun ve kederli günüm
Savaþým bitti ki ayyaþ naralar attý, külüm
Ve güneþtim ýsýtan, elleri boðdu, ne yazýk
“Maviler öldü” yaþar ben hala kaþlar da çatýk
Yýka sen elleri aksýn kiri, ersin ya arýn
Uçuþan külle doðan, anka deðilsin! Bu ayýn
Ne güzelsin! Deli Ayten
Yüreðin sevgi dolu
Bilmesin sevda senin sen yaþadýn bil ekolu
Hasanýn önce gider sonra ölür sense deli
Sorarým þimdi gülenler sana onlar mý veli
Hadi çal cümbüþü de raks edelim hep coþalým
Biliriz gülmeyi hey Bursa katýl oynayalým
Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.