Bir Tomurcuk Güldüm Ben

Küçücük tomurcuk tum, açmadan soldurdular
Kurudum gül dalýnda, hiç mi hiç istemeden
Bahar rüzgarlarýyla, dallarýmý kýrdýlar
Kopardýlar dalýmdan, suçumu söylemeden

Bir daha tutunamam, kolum kanadým kýrýk
Zamansýz ayrýlýktan, boðazýmda hýçkýrýk
Sevgiyle gülen yüzüm, þimdi baþka bir buruk
Sonbahar yaþýyorum, ilkbaharým gelmeden

Koptum artýk bir kere, lalezar bahçelerden
Günlerdir korkuyorum, kuruyacaðým neden
Bir daha iflah olmaz, yaralanmýþ bu beden
Ölüp gideceðim ben, bu dünyada gülmeden

Bir bulut üzerime, yaðmur damlasý atsa
Kuruyan bedenime, yavaþ yavaþ can katsa
Tekrar açan gülümü, bahçývan alýp satsa
Görür müyüm bu günü, bir gün ben de ölmeden.
Zeynep Eroðlu 12 12 2012[
Sosyal Medyada Paylaşın: