KAR YAĞIYOR SAÇIMA

Daha dün gibi günler, ufuklara koþuyor,
Zamaný yakalayýp, en onulmaz yerinden,
Bir heyelan hýzýyla coþtukça da coþuyor,
Her geçen yýl bir servi ulviliði derinden,
Kar yaðýyor saçýma ömür benden düþüyor,
Heyhat! Sana mý yansam! Zamanda ten üþüyor.

Hüzün bulutu sarmýþ nadide göklerimi,
Her saniye her yerde, ömrüm titrer elinde,
Hayali cihan deðer özlerim köklerimi,
Hayret içinde hayret! Ah! Göklerin yelinde,
Kar yaðýyor saçýma umut elden düþüyor
Ah edip de inlesem! Aynada ben üþüyor.

En kesif gecelerin ayazýnda özlemin
Düþlerim derde duçar yanarken baðrý yanýk
Zakkum açan karanlýk kendinden gayet emin
Her gece nöbetteyim derdinden ben uyanýk
Kar yaðýyor saçýma sis geceden düþüyor
Eyvah! Nerde geceler? Rüyalarým üþüyor

Yaþlý bir dað misali, içim narsa dýþým buz,
Günler hüzün akýyor güneþin çehresinde,
Ömür denilen devran bir iki tadýmlýk tuz,
Her acýya endeksli bu hayat neresinde?
Kar yaðýyor saçýma buz gölgemden düþüyor
Yazýk! Gün kýsalýyor ýþýklarým üþüyor

Kar altýnda yüreðim al beyaz yanaðýmdan
Göklerin beyaz atý derin serin inceden,
Bu anýn güzelliði yaþanýlan çaðýmdan,
Sevda busesi açar inceden en yüceden,
Kar yaðýyor saçýma gece aklar düþüyor,
Ah! Yanýmda olmazsan tüm uzaklar üþüyor.

Gürleyen kara gökler, kalbimin kar sesidir.
Uhrevi âlemlere açýlan perdesidir.
Ömrüme yaðan karlar Azrail nefesidir.
Kar beyazý kefenim hasretin busesidir.
Kar yaðýyor saçýma gün geceden düþüyor,
Eyvah! Ömrüm bitiyor kar inceden üþüyor.

12.12…12

AÞKOÐRAFYA/Tarýk TORUN

Sosyal Medyada Paylaşın: