yeter ki gülümse ...

....................
................
...........
......
..
.
uzak iklimlerin birinde bir baharda kalmýþ

nice yaþam sevinçlerim var benim

hala gülümseyiþlerimde o uzak mevsimden

yalnýzca esintisi savrulur durur yüreðimin







gözlerim aslýnda görmez benim

renkler solgundur hep

yalnýzca siyah ve biraz da gri kalmýþ

bahara dair her ne varsa

bende eskimiþ bir mevsim







kuruyan bir dal gibi

yapraklarýmda hasretlerim

zamansýz kayýp giden yýldýzlarla

kaybedilmiþ ümitlerim







þimdilerde dostluklar var

bende kalan hangi rengi arasan da bulamazsýn

ama yine de gülümserim sana merak etme

yüreðimde savrulurken o eski bahardan bir esintide belki







ya da anýmsatýr bazen birþeyler

ne bileyim

sevip sevilmelerden

hala öylece tüterken sýcaklýðý

yalnýzlýðýnda üþüyen bir elin





ya da

penceremde bir serçenin masumluðunda

ürkek ve titrek

ama yine de kendince yaþama baðlanmýþ

kara bir kýþta baharý özleyen





gülümserim iþte sana dostum

yeter ki sen de gülümse

:)









Mert YÝÐÝTCAN

11 / 12 / 2012

kayaþehir / istanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: