ŞEF OLMAK...

Devletin malýný, çok iyi koru,
Budur mutluluðun ,en güzel yolu.
Düþünmek gerekir,her iþin sonu,
Helal lokma için,koþmak ne güzel...

Kin,hasedi bir tarafa ,atmalý,
Sevgi tohumunu, her an ekmeli,
Din,Dil,Irk ayrýmý ,hiç yapmamalý,
Mutluluk herkesin hakký deðil mi?

Kalpleri kýrýp,hiç kimseyi üzme,
Yetkine güvenip,altýný ezme,
Haram lokma görürsende, el sürme
Son piþmanlýk,kimseye fayda vermez...

Amirlik, çok ince,herkes yapamaz,
Bazen adaletle ,hüküm veremez,
Ýnsan bu,ruhunu kimse çözemez.
Hep adaletli yaþamak ne güzel.....

Harcýrah almadan,geldik buraya,
Torpil girmesin,ne olur araya,
Merhem olmak gerek,akan yaraya,
Sabretmekten baþka çaremiz yoktur....

Sekiz yüz Þef aday,durmaz çalýþýr,
Hocalar, ders vermek için yarýþýr.
Manevi havaya,herkes alýþýr.
Unutulur mu? Bu güzel dostluklar....

Herþeyde Hak,Hukuk,Adalet olsun,
Hak edenler,belli yerlere gelsin.
Bütün çalýþanlar,hep mutlu olsun.
Hak ederek,Þef Kadrosu ne güzel....


Ferhan der,ömrünü geçirme boþa,
Ýmanla,irfanla hep güzel yaþa,
Ýbretle bakarsan,þu daða,taþa,
Çok þeyleri,daha iyi anlarsýn...

25.04.2007 ANKARA


Sosyal Medyada Paylaşın: