Bir telaþ vardý hep içimde durulmadan önce Çaðlar, çaðlar nehirler gibi taþmak isterdim Heyecanýmýn ateþi kor alev gibiydi Yanar, yanar söndürecek yar nerede diye aðlardým Nereden bileyim geç kalmýþým meðer her þeye Yalan namluyu doðrultunca üstüme Ýþte gerçeði o zaman anladým.
Geceler ördü tuzak, baþým belaya girdi Git dediðim sevgili çok olmuþtu benden gideli Tabancamý koydum gönül denilen bele Ýntikamý kuþattým sabýr denilen sele Aktým aktým olmadý kurþun adres sormadý Döndü bileði vurdu topal kaldý þu gönlüm Onsuz yürümek ölüm Yola çýkýnca anladým.
Beyazlaþan hayallerim grilerle dalaþtý Saç baþ yoldu meydanda isteðine ulaþtý Bulaþan kiri aldý yüreðine sývadý Mala yoktu elinde karman çorban bulaþtý Hastalýk nüksedince kesip attý neþterle Temizlemek için ne çok geç kalmýþtý meðer Kanser yayýldý vücuduma Yataða düþünce anladým.
Sevda ektim gönlüme gübresini bulamadým Böcekler sardý etrafýný çaresine bakamadým Söktüm içimden attým bir nehire götürsün diye Bahar geçmiþ üstünden kurumuþ sular benden bihaber Beklemek çok zor ilkbahara daha çok var Almam artýk geriye kurumuþ koruklanmýþ Kurtlanmýþ o çiçekler bana gelmedem önce Ne yazýk ki ben bu gerçeði Çok geç anladým.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.