Þu gönlümü gönlünün efkârýna sunarým, Ben gelmem yürek uçar, hele “bir defa ver” de! Hararetin canlansýn, sen tutuþ ben yanarým, Neme lâzým kývýlcým, Magma hârý var serde…
Ýzinsiz gir rûyama sönsün gönlümün hârý, Kaç yýl geçti üstünden ömrü eyledik yarý, Sayýsýz sevgi yuttum eridi yürek zarý, Telefonda soralým, o müthiþ günler nerde…
Umulmadýk sonlardan, ikimiz de hederiz, “Ha bu gün, ha yarýn der” nefes biter gideriz, Mahþer günü sorulur, düþündün mü ne deriz, Dolu almaz boþ dolmaz, akýl mý kalýr serde…
Son sözüm ilk sözümdür, deðiþmedi vallahi, Ýster eski dostum de, ister Hazan’da ahî, Samimi söylüyorum inanýr mýsýn sahi! Vedâ olsun vuslada erdiðimiz o yerde…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.